Huzeyfe b. Yemân rivayeti

-

a. Ebû Nuaym → Süfyân → Ömer b. Muhammed → Ömer b. Abdullah mevlâ Gufre → Ensardan biri → Huzeyfe → Hz. Peygamber.30

b. Müemmil → Ömer b. Abdullah mevlâ Gufre → Ensardan biri → Huzeyfe → Hz. Peygamber.31

c. Muhammed b. Ebû Kesîr → Süfyân → Ömer b. Muhammed → Ömer b. Abdullah mevlâ Gufre → Ensardan biri → Huzeyfe → Hz. Peygamber.32

Metinde Kaderiyye ismi yerine “kader yoktur diyenler” ifadesi kullanılmış, sonunda da “onlar deccâlin taraftarıdır; Allah onları muhakkak deccâle ilhak edecektir” ziyadesi yapılmıştır. Kaderiyye’nin “kader yoktur diyenler” şeklinde vasıflandırılması aslında bu grubun kimliğini daha sarih bir şekilde ortaya koyma gayesine yönelik olmalıdır. Her üç tarik de “Ömer b. Abdullah mevlâ Gufre → Ensardan biri” şeklinde nakledilmiştir. Ömer mevlâ Gufre zayıf olup hadisiyle ihticâc edilmez. Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855) onun hakkında “lâ be’se bih (bir beis yoktur)”, İbn Sa‘d (ö. 230/845) “sika”, Yahyâ b. Maîn ve Nesâî (ö. 303/915) “zayıf” ifadesini kullanmaktadırlar. İbn Hacer’e göre zayıf olması yanında çok irsâl yapmasıyla da tanınan biridir.33 İbn Hibbân ise haberleri kalbeden biri olduğunu, sika râvilerden sağlam hadise benzemeyen şeyleri naklettiğini ve onunla ihticâcın câiz olmadığını belirtir.34 Bunun yanında rivayette mübhem bir râvi de bulunmaktadır. Dolayısıyla ismi bilinmeyen bir râvinin adalet durumu da belli değil demektir. İsmi ve adalet durumu belli olmayan mübhem râvilerin rivayeti kabul edilemez. Senedde iki zayıfın bulunması zayıflığın şiddetini artırmaktadır. Bu sebeple hadis oldukça zayıftır.